دیدن اره مویی و تخته سه لایی دوباره برد من رو به خاطرات اول راهنمایی و اون کارگاه زیر زمین مدرسه...
تا دوباره بعد از 8-9 سال ترغیبم کند که چیزی درست کنم.
اصلا هنر _هر چقدر هم ساده یاشه_ غلیان خاصی در من بوجود میاره؛ چه معرق، چه ویترای، چه عکس، چه فیلم و...
...
سینه ی تنگ من و بار غم او هیهات
مرد این بار گران نیست دل مسکینم
...
- ۰ نقطه
- ۲۵ شهریور ۹۳