این پست صرفا یک خسته نباشید به تیم سازنده بازی رایانه ای «پروانه» است!
بازی داستان یه شهر کوچک است که توسط یک سری موجود عجیب آلوده شده است و «فادیا» می خواهد شهر را از دست آنها نجات دهد. چند نکته؛
- گرافیک بازی ضعف هایی دارد ولی دمو ها به شدت خوب و قابل قبول است
- صدا گذاری ها خیلی خوب هست
- تعدد شخصیت ها و پردازش جداگانه آنها و داشتن دیالوگ های مستقل از نقاط قوت بازی است
داستان بازی به دوران مثلا باستان بر میگردد و همین ضعف ما در داستان سازی _چه در این بازی و چه در بازی ها داخلی دیگر_ نشان می دهد که صرفا به داستان گذشته می پردازند و به نظرم بخاطر ضعف خلاقیت و یا ترس از در نیامدن داستان از ساخت بازی در زمان حال یا آینده اجتناب می کند.
# نکات بسیار خوب محتوایی هم دارد:
- در لایه پنهان برای بچه ها خودباوری و اعتماد به نفس دارد.
- خانواده در آن عالی نشان داده شده، از برادر و خواهر تا عمه و عمو زن عمو
- به صورت کاملا قشنگی تمام شخصیت های مونث بازی محجبه هستند
- تم اصلی داستان به شدت استکبارستیزانه است به طوریکه اصلا توی ذوق نمی زند ولی تاثیرگذار
- در بازی تابلوهایی است که جملاتی حکیمانه روی آنها نوشته شده، تعدادی از این جملات احادیثی از امیرالمومنین (ع) است
- کلاغی در بازی است که شخصیتی منفور است و باید نابود شود، دیالوگ های جالبی دارد.
در آخر واقعا خسته نباشن مخصوصا آقای سید مهدی دبستانی!
پ.ن:
یه نکته باحال بازی این بود که بازی تو قدیم در جریان بود مثلا ولی در یک زمین بازی بازی توپ پلاستیکی بود، از این راه راه قرمز ها :)
حیف زحمت 2 ساله دوستان، دو ساعته تموم شد!
